25-04-2023
'Waar stap jij ’s morgens graag je bed voor uit?', vraagt Anouk Afonso van maatwerk HRM uit Venlo vaker aan werknemers.
Haar doel: een mismatch voorkomen tussen bedrijf en sollicitant.
Venlo
Dit kan niet misgaan, dachten werkgever en sollicitant. Voor de vacature van productiemanager meldde zich de droom kandidaat. Alle vereiste diploma’s, 25 jaar ervaring, goede referenties en de salariseisen waren ook acceptabel. Toch ging het vanaf dag 1 fout. Wat bleek? De nieuwkomer was een people manager, een chef die zijn personeel wil helpen om tot goede prestaties te komen. De directie daarentegen was van de kille cijfers: er moesten elk kwartaal vooraf bepaalde resultaten geboekt worden. Anouk Afonso (42), directeur-eigenaar van maatwerk HRM uit Venlo geeft een ander voorbeeld. Een employé uit het bankwezen reageerde op de functie van leidinggevende bij een bouwbedrijf. Op het eerste oog was het een perfecte match, maar het avontuur was van korte duur. De man droeg graag een net pak en opvallende schoenen. Dat werd niet gepruimd door de bouwvakkers met hun spijkerbroek en houthakkershemd. Hun baas werd smalend een ‘hoge pief’ genoemd; het kwam niet meer goed.

Mores
Had de directie de bedrijfscultuur maar in kaart gebracht, zodat de sollicitant op de hoogte was geweest van de mores. Dat had deze deceptie kunnen voorkomen, meent Afonso. Zij ondervond zelf hoe belangrijk het is om werk te hebben dat voldoening en waardering geeft. De Venlose werkte jaren in het buitenland, waar ze hielp met het opzetten en uitbreiden van bedrijven. In Brazilië raakte ze depressief. Het werk verschafte haar plots geen plezier meer. Ze kwam er achteraf waar de schoen wrong: als mensenmens miste ze het contact met anderen. „Ik wil samenwerken, overleggen. Dat miste ik bij dit bedrijf.” Na haar terugkeer in Venlo richtte ze maatwerk HRM op, dat personeelsadvies geeft aan ondernemers in het midden- en kleinbedrijf. Met arbeidspsycholoog Pauline Cabooter (24) ontwikkelde ze een methode om de bedrijfscultuur vast te stellen. Die biedt de leiding houvast bij het varen van haar koers, maar laat (toekomstige) werknemers ook zien wat ze mogen verwachten.

Bedrijfs-DNA
Uit 126 kernwaarden worden er 4 gekozen die het bedrijf het best omschrijven. Vervolgens wordt via een enquête onder het personeel gecontroleerd of het zich hierin herkent. Zo kan een bedrijf zich wel flexibel noemen, maar als het niet tegemoetkomt aan de wens van jonge werknemers om minder uren of meer thuis te werken, dan wordt het een lege huls. Ofschoon ‘bedrijfscultuur’ misschien een beetje vaag klinkt, beschikt elk bedrijf er wel over, meent Afonso. “Ze zijn zich er misschien niet van bewust. Zo streven bedrijven soms naar teamgeest en werknemersgeluk.” Door deze eigenschappen te benadrukken, kan het aan attractiviteit winnen. Dat is zeker in deze tijd van personeelsgebrek een pluspunt. Als werknemers door het bedrijfs-DNA weten in wat voor organisatie ze terechtkomen, wordt de kans kleiner dat ze teleurgesteld afhaken. Ze kunnen immers een bewuste keus maken.

Heilige graal
Ik vraag vaker aan mensen: waar stap jij ’s morgens graag je bed voor uit? Dan word ik soms vreemd aangekeken, maar het gaat erom dat je kunt benoemen op welke manier je werk je gelukkig kan maken. Wie gelukkig en gemotiveerd is, voelt zich fitter. Het gevoel dat hij van toegevoegde waarde is, maakt dat hij zich gewaardeerd voelt. “Het gevolg is een hogere productie. Een win-winsituatie voor werknemer en werkgever”, vertelt Afonso. Cabooter voegt toe dat ondernemers met een heldere bedrijfscultuur ook vaak minder moeite hebben om personeel te vinden, zelfs in tijden van grote krapte. Ze hebben duidelijk voor ogen waarom ze op aarde zijn en hoe ze iets willen bereiken. Voor werknemers die een bevestiging willen of de heersende bedrijfscultuur bij hen past, is een persoonlijke analyse gemaakt. Bureaus die personeel werven en selecteren, kunnen daar gebruik van maken. Afonso wil haar methode geen heilige graal noemen. “Maar de kans op een mismatch wordt wel aanzienlijk verkleind.”
door Peter Heesen - Dagblad de Limburger